In Crossmediale journalistiek wordt Kirk Cheyfitz geciteerd in de paragraaf ‘En wie gaat dat betalen?’ in hoofdstuk 2.
Op het blog postadvertising.com houdt het bureau Story Worldwide (waar Cheyfitz CEO van is) zich bezig met nieuwe vormen van adverteren/reclame.
Een van de heikele punten in de (dagblad)journalistiek is: hoe houd je de redactionele content vrij van bemoeienis van de adverteerder? Kirk Cheyfitz gaat uit van het idee dat een merk vertrouwen moet oproepen en dat de inhoud van reclameboodschap nuttig moet zijn. De aanbiedingen voor worstenpakketten en muismatten van de Lidl tussen de nieuwsberichten (‘het onderbrekende model’) zullen tot het verleden gaan behoren. Het gaat namelijk verder: een merk dat we vertrouwen, zal de hoeder kunnen zijn van een héle journalistieke titel. Wat kunnen we verwachten? Nespresso News? Cheyfitz noemt het voorbeeld van het Lexus Magazine, een reismagazine waar het solide automerk zijn naam aan verbindt. ‘Niet afhankelijk van enige reclame-inkomsten van reisagenten of hotelketens.’
Paywalls of de dood van een nieuwstitel
Het lijkt erop of ik hier steeds een jaar oude koeien uit de sloot haal (toen ik aan mijn boek werkte stuitte ik op veel interessants, vandaar), maar ook na een jaar is deze post van Simon Jenkins actueel. Zeker omdat de discussie altijd doorgaat: de ‘gratis’-cultuur verziekt het journalistieke gilde! Maar betalen voor content op websites is zinloos. Simon Jenkins van The Guardian legt uit waarom.
Een reactie plaatsen:
Een reactie plaatsen:
Van flagpans, zeesterren en spinnen
In 2008 interviewde ik Wim Veen van de TU Delft voor een artikel van de Volkskrant Banen, Opgroeien in een digitale wereld (tja, ’t was op papier, het artikel bestaat ironisch genoeg niet in de digitale wereld – ik zal de pdf eens opsnorren uit mijn archief en op Scribd plaatsen).
Zijn standaardreactie bij argwaan tegenover technologische ontwikkelingen? Met vuur kan je ook een hoop goede én vervelende dingen doen. En wat dacht je van de fiets? Vrouwen zouden er onvruchtbaar van worden. De telefoon? Dat vonden mensen in het begin maar niks, praten zonder elkaar te zien.
Zijn standaardreactie bij argwaan tegenover technologische ontwikkelingen? Met vuur kan je ook een hoop goede én vervelende dingen doen. En wat dacht je van de fiets? Vrouwen zouden er onvruchtbaar van worden. De telefoon? Dat vonden mensen in het begin maar niks, praten zonder elkaar te zien.
Classic Crossmedia Case: Hans Wansink
In hoofdstuk 3 besteed ik aandacht aan deze pijnlijke zaak. Eind december 2008. Volkskrant-redacteur Hans Wansink leest een column voor. Want Vk.tv (van de Volkskrant) bestaat toch? We moeten toch crossmediaal? Wansink heeft een mening over GeenStijl. Koren op de molen van GeenStijl. Bekijk het filmpje hier terug en probeer de vraag te beantwoorden: waarom ging het mis?
Een reactie plaatsen:
Een reactie plaatsen:
Abonneren op:
Posts (Atom)